Toch maar de regendans dan? "Ga je gang", lacht Frits
Koopman (73)
van ooievaarsstation
De Lokkerij “maar sta
op tijd stil.
Het moet ook weer niet plenzen.
Zoals
vorig jaar in Friesland. Terwijl het hier kurkdroog
bleef,
kwam daar een groot aantal kuikens om door
verdrinking of onderkoeling op drijfnatte nesten.
Hier
geen wormen, kevers, muizen en mollen, daar nesten vol
water door langdurige stortbuien. Nee, van extreem of
ongewoon grillig weer - nat of droog- wordt de ooievaar
niet vrolijk.
Als 2009 een incident was, dan hoeven we
nog niet te wanhopen.
Maar als hiermee een serie
identiek slechte broedseizoenen begon, dan zal de
ooievaarspopulatie in Nederland en ook elders in
West-Europa er enorm van langs krijgen.
En je ziet het,
tot nu toe belooft ook 2010 weinig goeds."
time to say good bye
Groetjes Hans Schouten
Ankeveen
terugmelding
van: ooievaar uit 2008
7886 |
Amsterdam
17-05-2010 |
Polderweg/Linnaeuskade |
afgelezen met
telescoop |
Wordt vriend op facebook of
kijk op
YouTube
laat u horen in ooievaars praathuis!!
gewoon per e-mail
kan natuurlijk ook
gastenboek@bigbroeder.nl
Google
maps
29 maart
laat u horen in ooievaars praathuis!!
onze ooievaars
Ankeveen geringd op 5 juni 2009
Foto`s Van het ringen (klik
op het plaatje)
linkje
Klein Trompenburgh Ankeveen
met medewerking van:
www.multracamsystems.nl
ANKEVEEN - De tijden van het populaire
tv-programma 'Big Brother' zijn al lang weer
voorbij.
Zo niet in de wereld van de ooievaars.
Het begluren van het hoge nest naast het huis aan de Stichtsekade in
Ankeveen is inmiddels een jaarlijkse
traditie geworden.
Bovenop het nest is namelijk een webcam geïnstalleerd |
Eerst
zie je alleen een klein gaatje in het ei, dat langzaam
groter wordt.
(filmpje 1)
Aan de
stompe kant van het ei wordt een soort dekseltje los
gemaakt. Het ooievaartje maakt het ei van binnen uit
open met behulp van een scherpe eitand op de bovenkant
van zijn snavel. De eitand valt een paar dagen later af.
Het
vogeltje in het ei beweegt en friemelt telkens heen en
weer. Eerst krijgen we een pootje te zien, en daarna de
hele snavel en een vleugeltje. Maar dan moet hij eerst
weer even uitrusten. Bij de volgende poging moet hij
zijn kopje uit het ei zien te krijgen. Moe en uitgeput
valt het vogeltje neer op de bodem van het nest. Zijn
kop lijkt veel te groot voor zijn dunne nek, en zijn
snavel is nog niet lang en rood zoals bij zijn ouders.
De veertjes op zijn kop zijn helemaal nat en je kunt je
nauwelijks voorstellen dat dit kleine beestje later een
grote ooievaar moet worden. Hij begint nu ook zijn
sterke poten te bewegen en schuift zijn lichaam telkens
een stukje verder uit het ei naar buiten.
De lege
dop van het ei ligt in twee stukken in het nest met het
ooievaartje ernaast. Zijn bolle lichaampje heeft een
beetje de vorm van een ei. Als een ooievaartje net uit
zijn ei is gekropen weegt hij ongeveer 65 tot 80 gram.
Dat is
bijna tweemaal zoveel als een kleine kippeëi. Zijn
eerste donsveren zitten nog helemaal vastgeplakt en zijn
ogen zijn nog dicht, maar het zal niet lang meer duren
voor hij die opendoet. Pasgeboren ooievaartjes moeten
zich direct laten horen bij de ouders anders worden ze
niet erkend en als vreemd voorwerp beschouwd. En lopen
dan de kans door de ouders uit het nest te worden
gegooid. Ze melden zich bij hun ouders door direct te
gaan bedelen en met hun snaveltjes op de poten van de
ouders te pikken.
|